Η φυσικοθεραπεία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πρώιμη παρέμβαση για βρέφη και μικρά παιδιά που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης νευροαναπτυξιακών διαταραχών.
Κατά τα πρώτα 3-5 χρόνια ζωής, η πλαστικότητα και η προσαρμοστικότητα του εγκεφάλου είναι ιδιαίτερα έντονες, και η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στοχεύει στην ενίσχυση των κινητικών δεξιοτήτων, στη σωστή σωματική ανάπτυξη και στην απόκτηση λειτουργικών ικανοτήτων. Αυτά συμβάλλουν στην ομαλότερη κινητική ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τόσο του παιδιού όσο και της οικογένειάς του.
Μερικά από τα πιο σημαντικά στοιχεία της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης στην πρώιμη παρέμβαση περιλαμβάνουν την έγκαιρη ανίχνευση και αξιολόγηση πιθανών καθυστερήσεων στην κινητική ανάπτυξη του βρέφους, την ενίσχυση των βασικών κινητικών οροσήμων, ανάλογα με την ηλικία, όπως το ανεξάρτητο κάθισμα, το ρολάρισμα, το μπουσούλημα, η βάδιση, η σύλληψη αντικειμένων κ.ά.
Η παρέμβαση επικεντρώνεται επίσης στην πρόληψη δευτερογενών επιπλοκών, όπως μυϊκή αδυναμία, συγκάμψεις και λανθασμένες στάσεις, καθώς και στην προώθηση της κινητικότητας και της ανεξάρτητης μετακίνησης του παιδιού. Επιπλέον, δίνεται έμφαση στην ενίσχυση του παιχνιδιού ως μέσου μάθησης και ανάπτυξης, ενώ παράλληλα παρέχεται υποστήριξη στην οικογένεια, με εκπαίδευση στρατηγικών που τους επιτρέπουν να συνεχίσουν τη θεραπευτική παρέμβαση στο σπίτι.